لفور سلاملفور دوست داشتنی و زیبا

آدمت نیستم آن­گونه که حوا باشی

آدمت نیستم آن­گونه که حوا باشی

عاشقت هم نشدم، هرچه که زیبا باشی

چقدر حرف تو را شب همه شب گوش کنم؟

بچه­ات نیستم آنقدر که بابا باشی

لیلیا! وقتی مجنون به تو عاشق شده بود

فکر می_­کرد که اینقدر هیولا باشی؟

فکر می­کرد که با آنهمه آوازه حسن

صاحب این­همه پهنا و درازا باشی؟

اینهمه شهد و شکر کز سخنت می­ریزد

حدس باید بزند بچه بالا باشی

مرغ باغ ملکوتی، برو و حرف نزن

حیف باشد که چنین بسته دنیا باشی

حیف باشد که در این تیمچه سود و زیان

تابع قاعده عرضه-تقاضا باشی

من به همراه تو می­آیم تا قله قاف

چه بسا آنطرفش هم، تو اگر پا باشی

*

عذر می خواهم اگر سوژه طنزت کردم

بخدا فکر نمی­کردم اینجا باشی.